De eerste drie weken in Cusco

Het eerste gedeelte van mijn reis is nu afgelopen. Op zondag heb ik afscheid genomen van de mensen waarmee ik vier weken lang rondgereisd heb, en ben ik in mijn eentje naar San Jose gegaan. De volgende ochtend heb ik hier nog wat rondgelopen voor ik naar het vliegveld ben gegaan.

Op dinsdag ochtend ben ik aangekomen in Cusco, Peru. Het gastgezin heeft me opgehaald en 's middags heeft heeft Anny me de weg naar de school, waar ik nog een paar dagen Spaanse les volg, laten zien. De hoogte had ik toch wat onderschat en ik heb er de eerste dag dus wel wat last van gehad. Ze zeggen niet voor niets dat je rustig aan moet doen, en ik vond het een goed idee om 40 minuten te gaan wandelen naar de school. De tweede dag dus maar wat meer rust genomen en lekker op bed gelegen en gelezen.

De lessen waren erg lastig omdat de groep een iets hoger niveau had dan ik, maar het was ook wel leuk omdat we twee keer een film hebben gekeken en veel in het Spaans gepraat hebben.

Het gastgezin waar ik bij zat woont in een appartement dat ze heel erg schoon en netjes houden. Ze zijn heel aardig en hebben me ook geholpen met de weg vinden enzo. Ik vond het wel jammer dat ze wat 'strenge' regels hadden en ze zich overal mee wouden bemoeien. Wel heb ik mijn Spaans heel goed kunnen oefenen, en ik heb samen met Anny nog geboortekaartjes gemaakt omdat haar dochter zwanger is en we hebben nog een keer rummikub gespeeld.

Ook ben ik al twee weken op het vrijwilligersproject geweest, dit is een school op 45 minuten afstand met de bus van Cusco. Ik help hier bij een klas met 6 jarige kinderen, dus een groep 3. Ik help ze met leren lezen en schrijven. Ze hebben wel een vaste lerares maar de kinderen zijn zo druk en willen nooit stil zitten dat het voor haar heel lastig is om alle kinderen genoeg aandacht te geven. Naast dat ze soms echte etters zijn, zijn het ook wel schatjes.

De tweede dag op het project kwam ik aan tijdens de gymles en kwamen ze allemaal op me afgerend om me een knuffel te geven, waarna we met zijn alle op de grond lagen omdat het lastig is overeind te blijven staan als er 26 kinderen op je af rennen. En elke keer als we wat buiten gaan doen willen er een aantal altijd mijn hand vast houden. Tijdens de lessen word ik ook regelmatig meegesleurd omdat ze hun werk willen laten zien en om te kijken of ze het wel goed doen. Er is een jongen die wat meer moeite heeft met schrijven dus die help ik ook elke keer als ze een schrijf oefening krijgen.

Tijdens de lessen leer ik ook meteen wat Spaans erbij en ik heb nu al steeds vaker door wat de kinderen willen zeggen of vragen. Maar dit is nog niet goed genoeg om alleen voor de klas te staan. Al is dat wel een keer gebeurt. Ik heb een dag twee uur alleen voor de klas gestaan omdat de lerares te laat kwam. Dit word natuurlijk niet verteld maar je hebt vanzelf wel door dat ze niet komt of te laat is. Ik had eerst bedacht een leuk spelletje te doen maar aangezien ze niet luisterde en de hele tijd wegrende ging dat niet door. Het is me na een half uur/drie kwartier toch gelukt om ze enigzins rustig aan het werk te krijgen.

Op maandag werd ik ook leuk verrast want toen kwam ik aan en was er niemand. Maar het blijkt dus dat ze elke maandag een soort ceremony hebben met marcheren, de vlag hijsen en het volkslied zingen. En soms zijn er dan ook nog korte toespraken of mededelingen. In iedergeval erg interessant om een keer mee te maken.

In mijn vrije tijd heb ik veel door het centrum van Cusco gelopen. Ik ben nog een keer naar het grote winkel centrum geweest, naar de film en naar een uitkijkpunt over de stad, wat ook zeker 's avonds als het donker is heel mooi is. Ook heb ik ontdenkt dat ze hier hele leuke dingen verkopen, dus ik heb al heel wat souveniertjes gekocht.

Afgelopen weekend ben ik uitgeweest want we moesten de verjaardag van Maurice vieren. En op zondag wouden we wat gaan doen, maar een excursie boeken dezelfde ochtend bleek toch best lastig te zijn. Toch is het Maurice en mij gelukt en konden we op het laatste moment nog in een busje stappen en zijn we die dag gaan raften. We waren wel compleet onvoorbereid en we hadden zelfs geen handoek mee. Gelukkig kregen we daar een zwempak en alles. Het water hier was een stuk ruiger maar dat maakte het ook wel heel leuk en ook de omgeving was erg mooi tussen de bergen.

Op dinsdag ochtend heb ik mijn moeder van het vleigveld opgehaald en we zijn nu allerlei touriste plaatsen aan het bezoeken. Maar daar zal ik de volgende keer wel wat meer over schrijven.